Gedichten 2

 

De Dans

 

Verraden

Verloren

Verdwaald...


Verliefd

Zo was het eerst

De mens

En het leven om hem heen.

 

Ze dansten samen

Er was nog geen keus

Alleen beweging, zo harmonieus.

Mens was natuur

Zo krachtig en puur.

 

Vergeten

Zo is het nu

De natuur

En het leven dat verborgen is.

 

Een wilde stampei

De natuur wordt vertrapt

Een beweging die niemand meer snapt

Het leven wordt alleen bepaald

Door hoeveel winst er wordt behaald.

 

Onbelangrijk

Onnozel

Onzin...

 

Zomer


De bomen dromen van zomer

Het gras vergat de warme dagen

En ik, een mens, heb slechts één wens

De zon op mijn huid, mijn haar, mijn hart

 

Lome wolken rozig hoog in zomerhemel

Flitsende vlucht van verre vogels

En ik, een vrouw, die slechts één iets voelen wou

Rust en ruimte vol geuren en kleuren

 

De zomer, seizoen van sluimeren en zinderende zon

Mijn hart verlangt, het smacht er naar

Die warme lange dagen

Zomerzon, zomerzin